روز به روز که میگذر هرگز نمیتوان به امید یک ثانیه آز روزهای گذشته باشیم ... و هرروزیکه میگذرد . بجای فراگیری آز خوبیها و یا گذشته های زیبا عبرت نمیگیریم . و بفکر فراگیری های زیبا که در روی زمین هست نمیافتیم... ولی همیشه منتظر آزار و اذیت حتی عزیزانیکه یک قطره آزخون در رگهایشان مشابه همدیگر است .. رحم و مروت نداریم و ریشه پدر و مادررا نابود .و بجایی میرسیم که هرگز بویی آز انسانیت نبرده ایم...... و سرانجام نمیدانیم بکجا خواهیم رسید ..؟؟؟.. فقط باید دلمان را با کلمات امیدوار به اینده سرگم کنیم..؟؟؟؟
سه لام و خواشگیمه . دست خواش وبلاگ خاصی دری . یه سری و وبلاگ مه بکته . موفق و موید بیمه... خواحافظ
راستی باران جان اصلا به وبلاگ دوستان هم سر نمیزنی خیلی خوشحال میشم نظراتت رو تو وبلاگم ببینم
خیلی جالبه همیشه موضوعات جالبی انتخاب میکنی واقعا خوشم اومد دوست عزیزم
عشق مانند نواختن پيانو است. ابتدا بايد نواختن را بر اساس قواعد ياد بگيري، سپس قواعد را فراموش کني و با قلبت بنوازي
اول از همه كليساي قشنگيه از كجا پيداش كردي منظره اطرافش بيشتر به زيبائيش اضافه ميكنه
سلام دوست خوبم مناظرجالبی انتخاب کردی دست دردنکنه
salam aziizam kheili khobe edame bdee rasti montazere javabeteaaam aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
برف آمفی تئاتر هزار ساله را تخریب کرد
دلم می خواست زمان را به عقب باز می گرداندم
13933 بازدید
13 بازدید امروز
0 بازدید دیروز
19 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian